Zzanna

Do nieba schodów już nie ma
Wiedzie tam droga kamienna
Cała usłana cierniami
Kręta, zawiła, wapienna
Do nieba schodów już nie ma
Skruszyły się pod stopami
Gdy ludzie dźwigali krzyże
Cięższe niż sam wolframit
Do nieba schodów już nie ma
Lecz Wy się już nie dziwicie
Tak trudna droga do nieba
Jak trudne człowieka życie

Są prawdy, które trzeba przecierpieć, przepłakać, przekrzyczeć, przemilczeć.

Przytulić do poduszki. Nocą powierzyć gwiazdom, za dnia obłokom.

Są kłamstwa, które trzeba usłyszeć, odkryć, znienawidzić.

Posypać solą, schować pod powiekami głęboko.

Są ludzie, od których trzeba dostać kopniaka prosto w serce, by przejrzeć na oczy, by nie chcieć przebywać z nimi więcej.

I są Anioły, które wyciągają do nas skrzydlate dłonie.

Ich piękne dusze i mądre oczy niejednokrotnie są bezpiecznym schronem.

Cisza potrafi się znęcać. Wiercić dziurę w brzuchu, duszy, umyśle.
Dogryzać, ujadać, skamleć, pastwić się, wrzeszczeć.
Nie używając słów potrafi powiedzieć tak wiele.
Zbyt wiele...Cisza ma też drugie oblicze.
Czasami tak bardzo za nią tęsknimy, że staje się naszym wybawieniem.
Oczyszczeniem. Siłą i wiedzą. Zrozumieniem
.Bo tylko w ciszy usłyszysz bicie swego serca.
Szepty życia. Kroki mijającego czasu.
Zrozpaczoną tęsknotę.

Patrz babciu na mnie z obłoka,
siadaj blisko,zaraz ci opowiem wszystko.
Prawie całą noc nie spałam,bo prezenty wymyślałam.
z lodu broszkę i korale śniegowe ,
cztery szale,dziesięć czapek w śnieżną kratkę

i lodową czekoladkę.

Ktoś kiedyś zadał mi pytanie - "Dlaczego jesteś dobra? Przecież wokół tyle zła, podłości, zawiści w ludziach i jeszcze ta głupia teoria, że dobro zawsze wraca.

Nie wraca. Do mnie nic nie wróciło.""No cóż...lubię taka być." - odpowiedziałam."

Czynienie dobra daje mi siłę i pewnego rodzaju poczucie władzy nad światem. Ja go kreuje. Ulepszam.

Mam wpływ na to jaki chcę by był. A marzę by był ciepły, przyjazny i dobry.

I chociaż mój drobny gest, uczynek to maleńki trybik w potężnej machinie zła i chaosu, to daje mi to poczucie spełnienia.

Ciepła w sercu. Bo dobro ogrzewa. Rozświetla. Raduje. Zmienia. Na lepsze. Nie tylko mój świat.

Zmienia też świat tego, który otrzymał ode mnie coś dobrego. I uwierz, że nie ma na tym globie nic piękniejszego i potężniejszego, niż czyjś nieśmiały uśmiech lub skromna łza na policzku z powodu (nie)zwykłego odruchu człowieczeństwa."