نــقـاشـی روی پــــر

من در تعجبم که چه مدت طول میکشه که یک پر رنگ آمیزی بشه !!


 لطفا تا باز شدن كامل عكسها شكیبا باشید
در صورتی که هر یک از عکس ها باز نشد بر روی آن راست کلیک کرده و گزینه Show Picture را انتخاب كنید


 
 
 
 











 
 
 
 











 
 

نــپـــرس !!! . . . هیــــچ نپــــرس از دلــــمــــــــ

هـــمــین " چـــه خبــــر "
هـــمــین " چـــه میکنـــی ایـــن روزهــا "
ســـوال بـــدی اســتـــــــــــ. . . 

اعتمآدیْ که به چشــمآنـ ـــ ِ تو هستْ 


اعتمآدی که به دســـتــآنــ ـــ ِ تو هستْ

بآ تو دیگرْ ز چه بآید ترسید؟

به خودمْ میگویمْ به چنین دســتــآنیْــــ میشودْ دآدْ همه دُنـــیـــآ رآ

و همه وسـعت ِتنهآیی رآ

بآ تو دیگر ز چه بآیدْ ترسید؟

بآ تو بآید خـــنـــدیـــــدْ

بآ تو بآید بــَـرخـآســتْــــــ

بآ تو بآید روئـــیـــدْ

الا ای قطره ی اشکی که بر مژگانم آویزی
هزاران عقده بگشایی اگر بر دامنم ریزی
نمیدانم چه میخواهی،چه می جویی،چه میگویی؟
که گه بر دیده بنشینی،گهی از دیده بگریزی
تو آن گویای خاموشی که شرح حال دل گویی
تو آن در گرانقدری که از دریای دل خیزی
گهی از شوق می رقصی،گهی از درد می غلتی 
چو کالا ی محبت را خریداری نمی یابی 
ز مینای دلم هر شب به جام دیده میریزی

سلام و عرض ادب

خدمت دوستان عزیز

هفته پر بار  و شادی داشته باشین

ثروتمند کیست

وقتی که نوجوان بودم، یک شب با پدرم در صف خرید بلیط سیرک ایستاده بودیم. جلوی ما یک خانواده پرجمعیت ایستاده بودند.به نظر می رسید وضع مالی خوبی نداشته باشند . شش بچه مودب که همگی زیر دوازده سال داشتند ولباس هایی کهنه در عین حال تمیـز پوشیده بودنـد. دوتا دوتا پشت پدر و مادرشان، دست همدیگر را گرفته بودند و با هیجان زیادی در مورد برنامه ها و شعبده بازی هایی که قرار بود ببینند، صحبت می کردند.

وقتی به باجه بلیط فروشی رسیدند، متصدی باجه از پدر خانواده پرسید: چند عدد بلیط می خواهید؟پدر خانواده جواب داد: لطفاً شش بلیط برای بچه ها و دو بلیط برای بزرگسالان. متصدی باجه، قیمت بلیط ها را اعلام کرد .

پدر به باجه نزدیکتر شد و به آرامی از فروشنده بلیط پرسید: ببخشید، گفتید چه قدر؟!متصدی باجه دوباره قیمت بلیط ها را تکرار کرد. ناگهان رنگ صورت مرد تغییر کرد و نگاهی به همسرش انداخت . بچه ها هنوز متوجه موضوع نشده بودند و همچنان سرگرم صحبت در باره برنامه های سیرک بودند . معلوم بود که مرد پول کافی نداشت. و نمیدانست چه بکند و به بچه هایی که با آن علاقه پشت او ایستاده بودند چه بگوید . ناگهان پدرم دست در جیبش برد و یک اسکناس بیست دلاری بیرون آورد و روی زمین انداخت. سپس خم شد و پول را از زمین برداشت، به شانه مرد زد و گفت: ببخشید آقا، این پول از جیب شما افتاد! مرد که متوجه موضوع شده بود، همان طور که اشک از چشمانش سرازیر می شد، گفت: متشکرم آقا.

مرد شریفی بود ولی درآن لحظه برای اینکه پیش بچه ها شرمنده نشود، کمک پدرم را قبول کرد...

بعد از این که بچه ها به همراه پدر و مادشان داخل سیرک شدند، من و پدرم آهسته از صف خارج شدیم و به طرف خانه برگشتیم و من در دلم به داشتن چنین پدری افتخار کردم و آن زیباترین سیرکی بود که به عمرم نرفته بودم .

ثروتمند زندگی کنیم به جای آنکه ثروتمند بمیریم.