Ciężki grzech Cię toczy
już widać symptomy
usłysz głos sumienia
choć cichy, stłumiony.
Pragniesz iść ku szczęściu
błądząc w złej ciemności
lecz trudy zbyteczne
kiedy brak świętości.
Nie pytaj się zgiełku
spróbuj się wyciszyć
w głos duszy się wsłuchaj
usłyszysz szept cichy.
Szansa się otwiera
Bóg syna Ci posłał
abyś miał za przykład
wyrzuć grzechy w otchłań.
Niechaj płacz Dzieciny
na Ciebie tak wpłynie
odmieni twe serce
czyniąc zeń świątynię.
IDOLDzień oczy otwiera
cały we łzach skąpany
pękła nocy bariera
spadły ciemności kajdany
powietrze pełne wilgoci
która na wskroś przenika
kroplami jak rózgami grzmoci
niczym na wyspach anglika
jakby tego było mało
nieszczęścia chodzą parami
nagle mocno powiało
wiatr strzelił swymi armatami
drzewa co stały dumnie
zgiął w pół jak lokaja
wpadł między liście szumnie
smaga je, strąca i łaja
niczym dziecko piłkę
do góry podrzuca , kołuje
niby kart talijkę
jak gracz wprawny tasuje
deszczu potok niezmienny
z chmur szarego kożucha
zwykły dzień jesienny
brzydka, szara plucha.
IDOL
Słońce kołem się wtoczyło
uśmiechnięta pokazując twarz
radością poranek przepełniło
nad światem przejmując straż
dopiero co noc odpłyneła
zabierając ze sobą ciemności
a już ptasia kapela rozpoczęła
nieprzerwany koncert radości
rolnik wyszedł na pole
pług szykując i brony
w trudzie orze swą rolę
stanowisko szykuje na plony
biedronki w powietrzu szybuja
czerwone pokazując kropeczki
gałęzie pąki wystawiły
które rosną jak świeże bułeczki
na nich usiadł skowronek
wyśpiewuje swe serenady
poszukując przyszłych żonek
reklamuje się bez żenady
jastrząb wzbił się wysoko
penetruje całą okolice
kryją się w gałęzie głęboko
przestraszone sinogarlice
twarz ku słońcu wystawiam
oczy zamykam radosne
jak modlitwę powitanie odmawiam
cichym szeptym, witam wiosnę.
IDOL
Słońce zaskoczone dzisiaj wstało
zdziwione robiąc miny
ktoś zasypał świat na biało
nastąpił pierwszy atak zimy
nagie drzewa ubrał w sukienki
nie świecą już nagością
wiatru zazdrosnego słychać jęki
próbuje rozebrać je z lubością
na ziemi cienki kobierzec leży
pod którym szarość ktoś schował
mróz zimnem w nas mierzy
kałuże w kwiaty już pomalował
w powietrzu wirują płatki śniegu
tańczą zwiewnie jak baletnice
porywem wiatru zmuszane do biegu
nim czarne pokryją ulice
piękny krajobraz, biel wokoło
zima rozdała pierwsze karty
więc korzystajmy z niej wesoło
pora wyciągać sanki,łyżwy i narty.
IDOLJa Cię kocham a Ty śpisz
nie myślisz się obudzić,
ciągle w sercu moim tkwisz
tyle muszę się natrudzić.
Kiedy wreszcie zbudzisz się
staniesz mą radością,
bym bez przeszkód kochał Cię
odwzajemnioną miłością.
Ze zmianami marudzisz
traktujesz mnie luźno,
kiedyś jednak się przebudzisz
może już być za późno.
IDOL